باز ، دگر باره رسید " اربعین "
جوش زند " خون حسین " از زمین
کاروان می آید از شهر دمشق
برسرِ خاکِ شهِ سلطان عشق
کاروان با خود رباب آورده است
بهر اصغر شیر وآب آورده است
کاروان آمد ولی اکبرنداشت
ام لیلا شبه پیغمبر نداشت
کاروان آمد ولی شاهی نبود
بربنی هاشم دگر ماهی نبود
راز جاودانگی امام حسین علیه السلام در آن است
که تمام عشقهای کوچکتر را به پای
بزرگترین عشقی که می توان متصور شد ریخت...
خدا
صلی الله علیک یا أبا عبدالله...
صلی الله علیک یا أبا عبدالله...
حلال جمیع مشکلات است حسین
شوینده ی لوح سیئات است حسین
ای شیعه تو را چه غم ز طوفان بلاست
جائی که سفینه ی نجات است حسین
صلی الله علیک یا أبا عبدالله...
نازم آن آموزگاری را که در یک نصف روز
دانشآموزان عالم را همه دانا کند
ابتدا قانون آزادی نویسد بر زمین
بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا کند...
آبروی حسین به کهکشان می ارزد
یک موی حسین بر دو جهان می ارزد
گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست
گفتا که حسین بیش از آن می ارزد...
امام صادق(ع) فرمود: آسمان چهل روز در عزای حسین(ع) گریست.
اربعین از راه میرسد...
ره وا کنید قافله سالار می رسد
یک قافله اسیر، عزادار می رسد
برخیز یا حسین سری دست و پا نما
دلبر برای دیدن دلدار، می رسد
حالا که پیر عشق شدم ناز می کنی
باشد تو ناز کن که خریدار می رسد
سر الحسین سینۀ سینای زینب است
آری حقیقتِ همه اسرار، می رسد
بالا بلند بودم و حالا خمیده ام
پر غم ترین زمانهی دیدار می رسد
عباس کو که صبر عقیله سر آمده
ناموس حق ز کوچه و بازار، می رسد
بر روی قبر، پیرهنت پهن می کنم
جانم به لب ز گریه بسیار می رسد
تکرار صحنه ها شده در پیش دیده ام
نیزه به دست لشگر اشرار، می رسد
گویا هنوز میشنوم زیر دست و پا
فریاد العطش ز لب یار، می رسد
آن بار گر نشد بدنت را بغل کنم
قبرت به روی سینه ام، این بار می رسد
هر جا که شد غرور مرا دشمنت شکست
زینب غمین از آن همه آزار، می رسد
آه رباب و قبر به هم خورده علی
لالایی اش از آن دل غمدار می رسد...
زیر بار ذلت زندگی کردن؛ یعنی مرگ!
کاش این کلمات امام عشق؛
حسین(علیه السلام) را همه عالم می شنید:
لَیْسَ الْمَوْتُ فِی سَبِیلِ الْعِزِّ؛ إلاَّ حَیَوه خَالِدَه؛
وَلَیْسَتِ الْحَیَوه مَعَ الذُّلِّ؛ إلاَّ الْمَوْتَ الَّذِی لاَ حَیَوه مَعَهُ.
مرگ! در راه عزّت،
چیزی نیست؛
مگر زندگانی جاویدان
و زندگانی با ذلّت؛
چیزی نیست؛
مگر مرگی که هیچ نشانی از زندگی در آن نیست!
اربعین یعنی که رویی نیلگون
گوش پاره ، چشمهایی رنگ خون
در تنوری سر اگر زندان شود
عالمی زین ماجرا گریان شود
اربعین یعنی عزا ، یعنی عزا
اربعین یعنی همه رنج و بلا
اربعین یعنی دوباره کربلا
خیمه های غم شدن از نو به پا
اربعین یعنی که ساقی آب کو
کو حسین من بگو ارباب کو
اربعین یعنی کویر کربلا
بر لب شط، تشنه سر از تن جدا
کربلا حج است و حاجی زینب است
ذکر لبیکش دمادم بر لب است
اربعین یعنی چهل شب در نماز
اشک ها و ناله های جانگداز
در غل و زنجیر زین العابدین (ع)
روز و شب بر خاک بگذارد جبین
با خدای خویش در راز و نیاز
گه دعا می خواند و گاهی نماز
اربعین یعنی امام انس و جان
شد اسیر بند ظلم ظالمان
اربعین یعنی بلا بعد از بلا
اربعین یعنی صبوری تا خدا
اربعین یعنی که یاری از صلات
استعانت از علی(ع) در مشکلات
اربعین یعنی که در خلد برین
هست زهرا ( س) و پیمبر(ص) دل غمین
اربعین یعنی علی مرتضی (ع)
کرده در جنت خیام غم به پا
اربعین یعنی که غم شد جاودان
رنگ شادی را نمی بیند جهان
اربعین یعنی همه کروبیان
رخت غم بر تن ، به دل آه و فغان
اربعین یعنی که تا دنیا به پاست
جای جای این جهان رنگ عزاست
اربعین یعنی که بر قبر حسین (ع)
زینب(س) غمدیده با صد شور و شین
کودکان گریان و زینب(س) نوحه خوان
دست غم بر سر دو چشم خون چکان
سینه ها لبریز حزن و ماتم است
گر بمیرد شیعه از این غم کم است
این همه ظلمی که بر آل علی(ع) است
حاصل جور و جفای اولی است
کربلا دانی کجا آغاز شد؟
با لگد وقتی که آن در باز شد...!
آن که حیدر را سوی مسجد کشید
کرد امضا نامه ی ظلم یزید
آن که سیلی زد به روی فاطمه (س)
کشت او عباس(ع) را در علقمه
کشته شد محسن اگر از میخ در
میخ در شمشیر شد بار دگر ...
این سخن کوتاه کردم والسلام
تا ابد بر غاصبان لعن مدام
به یاد کربلا دلها غمین است
دلا خون گریه کن چون اربعین است...
باز عاشوراییان پیدا شدند
باز هم سوداییان شیدا شدند
اربعین غصه های گل کجاست
اربعین ناله بلبل کجاست
اربعین عشق، عباست چه شد
اربعین، فریاد احساست چه شد...
.
بنازم آنکه دایم گفتگوی کربلا دارد
دلی چون جابر اندر جستجوی کربلا دارد
به یاد کاروان اربعینی با گریه می گوید
همی بوسم خاکی را که بوی کربلا دارد...
کربلایت بار دیگر منزل زینب شده
در عزای اربعینت جان او بر لب شده
او که شمع محفل شمس و قمر، وان غنچه بود
بعد از این پروانه ی هجده گل و کوکب شده...
ای آب فرات از کجا می آیی
ناصاف ولی چه با صفا می آیی
خود را نرساندی به لب خشک حسین
دیگر به چه رو به کربلا می آیی
درود بر تو و آن جلوه ي خدايي تو
سلام بر حرم و
گنبد طلايي تو...
به يک اشاره ز عشاق ، دلبري هنر است ...
فداي دلبري و
آن هنرنمايي تو...
به اين اميد که فولاد دل طلا گردد،
دخيل پنجره فولاد کيميايي تو...
بسوز ای دل که امروز اربعین است / عزای پور ختم المرسلین است
قیام کربلایش تا قیامت /سراسر درس، بهر مسلمین است
اربعن حسینی تسلیت باد
یه جائیه تو دنیا همه براش می میرن / تموم حاجتا رو همه از می گیرن
بین دو نهر آبه ، یه سرزمین خشکه / شمیم باغ و لاله اش خوشبو ز عط مُشکه
شبای جمعه زهرا زائر این زمینه / سینه زن حسینه ، یل ام البنینه ...
آبروی حسین به کهکشان می ارزد / یک موی حسین بر دو جهان می ارزد
گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست / گفتا که حسین بیش از آن می ارزد . . .
سلام اربعین حسینی رو خدمتت تسلیت عرض میکنم امام باقر علیه السلام فرمودند : حسين، بزرگ مرد كربلا، مظلوم و رنجيده خاطر و لب تشنه و مصيب زده به شهادت رسيد. پس خداوند، به ذات خود، قسم ياد كرد كه هيچ مصيبت زده و رنجيده خاطر و گنهكار و اندوهناك و تشنه اى و هيچ بَلا ديده اى به خدا روى نمى آورد و نزد قبر حسين علیه السلام دعا نمى كند و آن حضرت را به درگاه خدا شفيع نمى سازد، مگر اينكه خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى كند و گناهش را مى بخشد و عمرش را طولانى و روزى اش را گسترده مى سازد. پس اى اهل بينش، درس بگيريد!
مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج10 ، ص239 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 98، ص 46، ح مارو هم دعا کنید تو این ایام
ســــلام اربــــعـین
3. در ماه محرم سال 61ق. امام حسين عليهالسلام، فرزندان، خويشان و ياران آن حضرت را كشتند و اسيران كربلا را به كوفه و شام بردند و همين اسيران داغديده، روز اربعين شهادت امام حسين عليهالسلام و يارانش، به كربلا رسيدند و همه مصائب روز عاشورا در آن روز تجديد شد و آن روز، روز سختى براى خاندان پيامبر بود
یـا صـاحــــــــــب الـــــــــــــــــزمـــــــــــان
صـــلی الله عـــــلـــیـک یــا أبــا عـــبـدالله ...
عــــیــــــــــــد غـــدیـــر
52062 بازدید
15 بازدید امروز
31 بازدید دیروز
139 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian